31978L0686
Οδηγία 78/686/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 25ης Ιουλίου 1978 περί της αμοιβαίας αναγνωρίσεως των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων του οδοντιάτρου και περί των μέτρων προς διευκόλυνση της πραγματικής ασκήσεως του δικαιώματος εγκαταστάσεως και του δικαιώματος της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών
Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 233 της 24/08/1978 σ. 0001 – 0009
Φινλανδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 16 τόμος 1 σ. 0033
Ελληνική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 05 τόμος 3 σ. 0012
Σουηδική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 16 τόμος 1 σ. 0033
Ισπανική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 06 τόμος 2 σ. 0032
Πορτογαλική ειδική έκδοση : Κεφάλαιο 06 τόμος 2 σ. 0032
ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 25ης Ιουλίου 1978 περί της αμοιβαίας αναγνωρίσεως των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων του οδοντιάτρου και περί των μέτρων προς διευκόλυνση της πραγματικής ασκήσεως του δικαιώματος εγκαταστάσεως και του δικαιώματος της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,
Έχοντας υπ’ όψη:
τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, και ιδίως τα άρθρα 49, 57, 66 και 235,
την πρόταση της Επιτροπής,
τη γνώμη της Συνελεύσεως(1),
τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),
Εκτιμώντας:
ότι, κατ’ εφαρμογή της συνθήκης απαγορεύεται από την λήξη της μεταβατικής περιόδου, κάθε διακριτική μεταχείριση με βάση την ιθαγένεια, όσον αφορά την εγκατάσταση και την παροχή υπηρεσιών- ότι η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως με τους ημεδαπούς εφαρμόζεται ιδίως κατά την έκδοση αδείας που ενδεχομένως απαιτείται για την ανάληψη ή την άσκηση των δραστηριοτήτων του οδοντιάτρου, καθώς και κατά την εγγραφή ή την συμμετοχή του ως μέλους σε επαγγελματικές οργανώσεις ή συλλόγους-
ότι κρίνεται, ωστόσο, ενδεδειγμένο να προβλεφθούν ορισμένες διατάξεις που να διευκολύνουν την πραγματική άσκηση από τους οδοντιάτρους του δικαιώματος εγκαταστάσεως και του δικαιώματος της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών-
ότι, κατ’ εφαρμογή της συνθήκης, τα Κράτη μέλη υποχρεούνται να μην παρέχουν οποιαδήποτε ενίσχυση, η οποία θα ηδύνατο να νοθεύσει τους όρους εγκαταστάσεως-
ότι το άρθρο 57 παράγραφος 1 της συνθήκης προβλέπει την έκδοση οδηγιών για την αμοιβαία αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων- ότι η παρούσα οδηγία αποσκοπεί στην αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων του οδοντιάτρου που επιτρέπουν την ανάληψη της οδοντιατρικής δραστηριότητος, καθώς και των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων της οδοντιατρικής ειδικότητος-
ότι, όσον αφορά την ειδίκευση του οδοντιάτρου, πρέπει να αναγνωρισθούν αμοιβαίως οι τίτλοι ειδικότητος, εφ’ όσον αυτοί, χωρίς να αποτελούν προϋπόθεση για την ανάληψη της δραστηριότητος του ειδικού οδοντιάτρου, του παρέχουν ωστόσο την δυνατότητα να χρησιμοποιεί τον τίτλο της ειδικότητός του-
ότι, εν όψει των διαφορών, οι οποίες υφίστανται μεταξύ των Κρατών μελών ως προς τον αριθμό των οδοντιατρικών ειδικοτήτων, το είδος ή την διάρκεια της εκπαιδεύσεως για την απόκτησή τους, είναι αναγκαίο να προβλεφθούν ορισμένες διατάξεις συντονιστικού χαρακτήρα προκειμένου να επιτρέψουν στα Κράτη μέλη να προβούν στην αμοιβαία αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων- ότι ο συντονισμός αυτός επιτυγχάνεται με την οδηγία του Συμβουλίου 78/687/ΕΟΚ της 25ης Ιουλίου 1978, περί του συντονισμού των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν τις δραστηριότητες του οδοντιάτρου(3)-
ότι, αν και ο συντονισμός που αναφέρεται ανωτέρω δεν αποσκοπεί στην εναρμόνιση του συνόλου των διατάξεων των Κρατών μελών των σχετικών με την εκπαίδευση των ειδικών οδοντιάτρων, πρέπει ωστόσο να αναγνωρισθούν αμοιβαίως τα διπλώματα, τα πιστοποιητικά και οι άλλοι τίτλοι του ειδικού οδοντιάτρου, οι οποίοι δεν είναι κοινοί σ’ όλα τα Κράτη μέλη, χωρίς να αποκλείεται η δυνατότης περαιτέρω εναρμονίσεως στον τομέα αυτό- ότι, ως προς το θέμα αυτό, εθεωρήθη ότι η αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων του ειδικού οδοντιάτρου έπρεπε να περιορισθεί στα Κράτη μέλη, στα οποία υφίστανται οι σχετικές ειδικότητες-
ότι, όσον αφορά την κατοχή του τίτλου εκπαιδεύσεως, επειδή μία οδηγία περί αμοιβαίας αναγνωρίσεως των διπλωμάτων δεν περιλαμβάνει αναγκαστικά και την ουσιαστική ισοτιμία της εκπαιδεύσεως, στην οποία αναφέρονται τα διπλώματα αυτά, πρέπει να επιτρέπεται η χρήση τους μόνο στην γλώσσα του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως-
ότι, προς διευκόλυνση της εφαρμογής της παρούσης οδηγίας από τις διοικήσεις των Κρατών μελών, τα Κράτη μέλη δύνανται να απαιτούν την υποβολή από τους δικαιούχους, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις εκπαιδεύσεως που απαιτεί η παρούσα οδηγία, μαζί με τους τίτλους εκπαιδεύσεως τους, πιστοποιητικού των αρμοδίων αρχών του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως, που να βεβαιώνει ότι οι τίτλοι αυτοί είναι εκείνοι, που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία-
ότι, σε περίπτωση παροχής υπηρεσιών, η απαίτηση εγγραφής ή συμμετοχής ως μέλους σε επαγγελματικές οργανώσεις ή συλλόγους, η οποία συνδέεται με τον σταθερό και μόνιμο χαρακτήρα της ασκουμένης δραστηριότητος στο Κράτος μέλος υποδοχής, θα αποτελούσε αναμφίβολα εμπόδιο γι’ αυτόν που παρέχει τις υπηρεσίες, ένεκα του προσωρινού χαρακτήρα της δραστηριότητός του- ότι πρέπει, επομένως, να αποκλεισθεί- ότι χρειάζεται, πάντως, στην περίπτωση αυτή, να εξασφαλισθεί ο έλεγχος της επαγγελματικής πειθαρχίας, ο οποίος ανήκει στην αρμοδιότητα των επαγγελματικών αυτών οργανώσεων ή συλλόγων- ότι, για τον σκοπό αυτόν και με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 62 της συνθήκης, πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότης να επιβάλλεται στον δικαιούχο η υποχρέωση να κοινοποιεί την παροχή υπηρεσιών προς την αρμοδία αρχή του Κράτους μέλους υποδοχής-
ότι, σε θέματα ήθους και εντιμότητος πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των προϋποθέσεων που απαιτούνται αφ’ ενός μεν για την αρχική είσοδο στο επάγγελμα, αφ’ ετέρου δε για την άσκηση αυτού-
ότι, όσον αφορά τις μισθωτές δραστηριότητες του οδοντιάτρου, ο κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητος(4), δεν περιέχει ειδικές διατάξεις για τα παρ’ αυτού ρυθμιζόμενα επαγγέλματα που να αναφέρονται σε θέματα ήθους, εντιμότητος, επαγγελματικής πειθαρχίας και χρήσεως τίτλου- ότι, ανάλογα με το Κράτος μέλος, οι σχετικές ρυθμίσεις εφαρμόζονται ή δύνανται να εφαρμόζονται στους μισθωτούς, όπως και στους μη μισθωτούς- ότι οι δραστηριότητες του οδοντιάτρου εξαρτώνται ή θα εξαρτώνται σε όλα τα Κράτη μέλη από την κατοχή διπλώματος, πιστοποιητικού ή άλλου τίτλου του οδοντιάτρου- ότι οι δραστηριότητες αυτές ασκούνται τόσο από ανεξάρτητους επαγγελματίες, όσο και από μισθωτούς, ή ακόμη υπό την ιδιότητα του μισθωτού και του μη μισθωτού από τα ίδια πρόσωπα κατά την διάρκεια της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας, εναλλάξ- ότι, κατά συνέπεια, για να διευκολυνθεί πλήρως η ελεύθερη κυκλοφορία των επαγγελματιών αυτών εντός της Κοινότητος, κρίνεται αναγκαίο να επεκταθεί η εφαρμογή της παρούσης οδηγίας στους μισθωτούς οδοντιάτρους-
ότι το επάγγελμα του οδοντιάτρου δεν έχει ακόμη οργανωθεί στην Ιταλία- ότι είναι αναγκαίο, γι’ αυτό, να δοθεί στην Ιταλία συμπληρωματική προθεσμία για την αναγνώριση των διπλωμάτων των οδοντιάτρων, τα οποία χορηγήθηκαν από τα Κράτη μέλη-
ότι επίσης από τις περιστάσεις αυτές προκύπτει ότι οι κάτοχοι διπλώματος ιατρικής, που χορηγήθηκε στην Ιταλία, δεν δύνανται να κατέχουν βεβαίωση που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του άρθρου 19 της παρούσης οδηγίας-
ότι στις περιπτώσεις αυτές, είναι αναγκαίο να γίνει διάκριση αφ’ ενός της υποχρεώσεως της Ιταλίας να αναγνωρίζει τα διπλώματα που χορηγούνται από τα άλλα Κράτη μέλη αφ’ ετέρου δε της υποχρεώσεως των Κρατών μελών να αναγνωρίζουν τα διπλώματα, που χορηγούνται στην Ιταλία και που προβλέπονται στο άρθρο 19,
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ I ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Άρθρο 1
Η παρούσα οδηγία ισχύει για τις δραστηριότητες του οδοντιάτρου που ορίζονται στο άρθρο 5 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ και ασκούνται υπό τους κατωτέρω τίτλους:
– στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας:
Zahnarzt,
– στο Βέλγιο:
licencie en science dentaire/licentiaat in de tandheelkunde,
– στην Δανία:
tandaege,
– στην Γαλλία:
chirurgien-dentiste,
– στην Ιρλανδία:
dentist, dental practitioner ή dental surgeon,
– στην Ιταλία:
ο τίτλος του οποίου η ονομασία θα κοινοποιηθεί από την Ιταλία στα Κράτη μέλη και στην Επιτροπή, εντός της προβλεπομένης στο άρθρο 24 παράγραφος 1 προθεσμίας,
– στο Λουξεμβούργο:
medecin – dentiste,
– στις Κάτω Χώρες:
tandarts,
– στο Ηνωμένο Βασίλειο
dentist, dental practitioner ή dental surgeon.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ, ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΥ
Άρθρο 2
Κάθε Κράτος μέλος αναγνωρίζει τα διπλώματα, τα πιστοποιητικά και τους άλλους τίτλους του οδοντιάτρου που χορηγούνται στους υπηκόους των Κρατών μελών από τα άλλα Κράτη μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 1 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ, και που απαριθμούνται στο άρθρο 3 της παρούσης οδηγίας, προσδίδοντάς τους στην επικράτεια του, όσον αφορά την ανάληψη μη μισθωτών δραστηριοτήτων του οδοντιάτρου και την άσκηση αυτών, την ίδια ισχύ με τα διπλώματα, τα πιστοποιητικά και τους άλλους τίτλους που χορηγεί.
Άρθρο 3
Τα διπλώματα, τα πιστοποιητικά και οι άλλοι τίτλοι, που αναφέρονται στο άρθρο 2 είναι:
α) στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας:
1. “Zeugnis ueber zahnaerztliche Staatspruefung” (πιστοποιητικό κρατικής εξετάσεως του οδοντιάτρου), που χορηγείται από τις αρμόδιες αρχές-
2. οι βεβαιώσεις των αρμοδίων αρχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας που πιστοποιούν την ισοτιμία των τίτλων εκπαιδεύσεως οι οποίοι χορηγούνται από της 8ης Μαΐου 1945 υπό των αρμοδίων αρχών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, με τους τίτλους που απαριθμούνται υπό τον αριθμό 1-
β) στο Βέλγιο:
“diplome legal de licencie en science dentaire, wettlijk diploma van licentiaat in de tandheelkunde”, που χορηγείται από τις ιατρικές σχολές των Πανεπιστημίων ή από την κεντρική εξεταστική επιτροπή ή από τις κρατικές εξεταστικές επιτροπές της πανεπιστημιακής εκπαιδεύσεως-
γ) στην Δανία:
“Bevis for tandlaegeeksamen (Kandidateksamen)” (δίπλωμα του οδοντιάτρου), που χορηγείται από τις οδοντιατρικές σχολές, συνοδευόμενο από βεβαίωση περί ασκήσεως των καθηκόντων βοηθού κατά την απαιτουμένη περίοδο, που χορηγείται υπό του Sundhedsstyrelsen (Εθνικού Γραφείου Υγείας)-
δ) στην Γαλλία:
1. “diplome d’Etat de chirurgien-dentiste”, που εχορηγείτο ως το 1973 από τις Ιατρικές σχολές ή τις μικτές σχολές Ιατρικής και Φαρμακευτικής των πανεπιστημίων-
2. “diplome d’Etat de docteur en chirurgie dentaire”, που χορηγείται από τα πανεπιστήμια-
ε) στην Ιρλανδία:
διπλώματα του:
– “Bachelor in Dental Science (B. Dent. Sc.)” ή
– “Bachelor of Dental Surgery (BDS)” ή
– “Licentiate in Dental Surgery (LDS)”
που χορηγούνται από τα πανεπιστήμια ή το Royal College of Surgeons in Ireland-
στ) στην Ιταλία:
δίπλωμα του οποίου η ονομασία θα κοινοποιηθεί από την Ιταλία στα Κράτη μέλη και στην Επιτροπή εντός της προβλεπομένης στο άρθρο 24 παράγραφος 1 προθεσμίας-
ζ) στο Λουξεμβούργο:
“diplome d’Etat de docteur en medecine dentaire”, που χορηγείται από την Κρατική εξεταστική επιτροπή-
η) στις Κάτω Χώρες:
“universitair getuigschrift van een met goed gevolg afgelegd tandartsexamen” (πιστοποιητικό πανεπιστημίου που πιστοποιεί την επιτυχία στην εξέταση του οδοντιάτρου)-
θ) στο Ηνωμένο Βασίλειο:
διπλώματα του:
– “Bachelor of Dental Surgery (BDS ή B Ch.D)” ή
– “Licentiate in Dental Surgery (LDS)”
που χορηγούνται από τα πανεπιστήμια ή τα Royal Colleges.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ, ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΙ ΣΕ ΔΥΟ Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ
Άρθρο 4
Κάθε Κράτος μέλος, το οποίο έχει επί του θέματος νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, αναγνωρίζει τα διπλώματα, τα πιστοποιητικά και τους άλλους τίτλους του ειδικευμένου οδοντιάτρου στην ορθοδοντική και στην στοματική χειρουργική που χορηγούνται στους υπηκόους των Κρατών μελών από τα άλλα Κράτη μέλη, σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ και που απαριθμούνται στο άρθρο 5 της παρούσης οδηγίας, προσδίδοντάς τους στην επικράτειά του την ίδια ισχύ με τα διπλώματα, τα πιστοποιητικά και τους άλλους τίτλους που χορηγεί το Κράτος αυτό.
Άρθρο 5
Τα διπλώματα πιστοποιητικά και άλλοι τίτλοι που προβλέπονται στο άρθρο 4 είναι:
1. Ορθοδοντική
– στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας:
“fachzahnaerztliche Anerkennung fuer Kieferorthopaedie” (πιστοποιητικό ορθοδοντικής), που χορηγείται από το Landeszahnaerztekammern (επιμελητήρια Οδοντιάτρων των Laender),
– στην Δανία:
“Bevis for tilladelse til at betegne sig som specialtandlaege i ortodonti” (πιστοποιητικό που απονέμει τον τίτλο του ειδικευμένου στην ορθοδοντική οδοντιάτρου), που χορηγείται από το Sundhedsstyrelsen (Κρατικό Γραφείο Υγείας),
– στην Γαλλία:
“titre de specialiste en orthodontie”, που χορηγείται από την αρμοδία αρχή αναγνωρισμένη για τον σκοπό αυτό,
– στην Ιρλανδία:
“certificate of specialist dentist in orthodontics” (δίπλωμα ειδικευμένου στην ορθοδοντική οδοντιάτρου), που χορηγείται από την αρμοδία αρχή αναγνωρισμένη για τον σκοπό αυτόν από τον αρμόδιο υπουργό,
– στις Κάτω Χώρες:
“getuigschrift van erkenning en inschrijving als orthodontist in het Specialstenregister” (πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι ο ενδιαφερόμενος είναι αναγνωρισμένος και γραμμένος ως ορθοδοντικός στο μητρώο των ειδικευμένων), που χορηγείται από την Specialisten-Registratie-commisie (SRC) (επιτροπή εγγραφής των ειδικευμένων),
– στο Ηνωμένο Βασίλειο:
“certificate of completion of specialist training in orthodontics (πιστοποιητικό περατώσεως της ειδικεύσεως στην ορθοδοντική), που χορηγείται από την αρμοδία αρχή αναγνωρισμένη για τον σκοπό αυτόν.
2. Στοματική χειρουργική
– στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας:
“fachzahnaerztliche Anerkennung fuer Oralchirurgie/Mundchirurgie” (πιστοποιητικό στοματικής χειρουργικής), που χορηγείται από τα Landeszahnaerztekammern (επιμελητήρια οδοντιάτρων των Laender),
– στην Δανία:
“Bevis for tilladelse til at bete sig som specialtandlaege i hospitalsodontologi” (πιστοποιητικό που απονέμει τον τίτλο του ειδικευμένου στην νοσοκομειακή οδοντολογία οδοντιάτρου), που χορηγείται από το Sundhedsstyrelsen (Κρατικό Γραφείο Υγείας),
– στην Ιρλανδία:
“certificate of specialist dentist in oral surgery” (δίπλωμα του ειδικευμένου στην στοματική χειρουργική οδοντιάτρου), που χορηγείται από την αρμοδία αρχή αναγνωρισμένη για τον σκοπό αυτόν από τον αρμόδιο υπουργό),
– στις Κάτω Χώρες:
“getuigschrift van erkenning en inschrijving als kaakchirurg in het Specialistenregister” (πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι ο ενδιαφερόμενος αναγνωρίζεται και εγγράφεται στο μητρώο ειδικευμένων ως ειδικευμένος στην στοματική χειρουργική), που χορηγείται από την Spesialisten-Registratiecommissie (SRC) (επιτροπή εγγραφής ειδικευμένων),
– στο Ηνωμένο Βασίλειο:
“certificate of completion of specialist training in oral surgery” (πιστοποιητικό περατώσεως ειδικευμένης εκπαιδεύσεως στην στοματική χειρουργική), που χορηγείται από την αρμοδία αρχή αναγνωρισμένη για τον σκοπό αυτόν.
Άρθρο 6
1. Κάθε Κράτος μέλος υποδοχής δύναται να απαιτήσει από τους υπηκόους των Κρατών μελών, οι οποίοι επιθυμούν να λάβουν ένα από τα διπλώματα, πιστοποιητικά ή άλλους τίτλους του ειδικευμένου οδοντιάτρου που δεν χορηγούνται στο Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως, των υπηκόων αυτών να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις εκπαιδεύσεως που προβλέπονται εν προκειμένω από τις δικές του νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις.
2. Το Κράτος μέλος υποδοχής λαμβάνει υπ’ όψη πάντως, εν όλω ή εν μέρει, τις περιόδους εκπαιδεύσεως, οι οποίες έχουν πραγματοποιηθεί από τους αναφερομένους στην παράγραφο 1 υπηκόους και πιστοποιούνται με δίπλωμα, πιστοποιητικό ή άλλο τίτλο εκπαιδεύσεως χορηγούμενο από τις αρμόδιες αρχές του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως του ενδιαφερομένου, εφ’ όσον οι εν λόγω περίοδοι αντιστοιχούν σ’ εκείνες που απαιτούνται στο Κράτος μέλος υποδοχής για την σχετική ειδίκευση.
3. Οι αρμόδιες αρχές ή οργανισμοί του Κράτους μέλους υποδοχής, αφού εξακριβώσουν το περιεχόμενο και την διάρκεια της ειδικεύσεως του ενδιαφερομένου βάσει των υποβαλλομένων διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων, τον πληροφορούν για την διάρκεια της συμπληρωματικής εκπαιδεύσεως, καθώς και για τους τομείς που περιλαμβάνει η εν λόγω εκπαίδευση.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Άρθρο 7
1. Κάθε Κράτος μέλος αναγνωρίζει ως επαρκή απόδειξη, προκειμένου περί υπηκόων των Κρατών μελών, των οποίων τα διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλοι τίτλοι δεν ανταποκρίνονται στο σύνολο των ελαχίστων απαιτήσεων εκπαιδεύσεως που προβλέπονται στο άρθρο 1 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ, τα διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλους τίτλους οδοντιάτρου, που έχουν χορηγηθεί από τα Κράτη μέλη αυτά προ της θέσεως σε εφαρμογή της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ, εφ’ όσον συνοδεύονται από βεβαίωση που να πιστοποιεί ότι οι υπήκοοι αυτοί επεδόθησαν πραγματικά και νόμιμα στις σχετικές δραστηριότητες επί τρία τουλάχιστον συνεχή έτη, κατά την διάρκεια των πέντε ετών που προηγούνται της χορηγήσεως της βεβαιώσεως.
2. Κάθε Κράτος μέλος αναγνωρίζει ως επαρκή απόδειξη, προκειμένου περί υπηκόων των Κρατών μελών, των οποίων τα διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλοι τίτλοι του ειδικευμένου οδοντιάτρου δεν ανταποκρίνονται στις ελάχιστες απαιτήσεις εκπαιδεύσεως, τις προβλεπόμενες από τα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ, τα διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλους τίτλους του ειδικευμένου οδοντιάτρου, που έχουν χορηγηθεί από αυτά τα Κράτη μέλη προ της θέσεως σε εφαρμογή της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ. Δύναται, ωστόσο, να απαιτήσει να συνοδεύονται τα διπλώματα αυτά, τα πιστοποιητικά και οι άλλοι τίτλοι, εφ’ όσον αυτοί δεν ανταποκρίνονται στην ελάχιστη διάρκεια εκπαιδεύσεως που προβλέπεται από το άρθρο 2 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ, από πιστοποιητικό χορηγούμενο από τις αρμόδιες αρχές ή οργανισμούς του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως που να βεβαιώνει ότι ο εν λόγω υπήκοος έχει ασκήσει ως ειδικευμένος οδοντίατρος, την σχετική δραστηριότητα επί διάστημα ίσο προς το διπλάσιο της υφισταμένης διαφοράς μεταξύ της διαρκείας της ειδικεύσεως του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως και της αναφερομένης στην οδηγία 78/687/ΕΟΚ ελαχίστης διαρκείας εκπαιδεύσεως.
Αν, πάντως, προ της θέσεως σε εφαρμογή της παρούσης οδηγίας, απαιτείται στο Κράτος μέλος υποδοχής ελάχιστη διάρκεια εκπαιδεύσεως μικρότερη της προβλεπομένης στο άρθρο 2 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ, η διαφορά που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δύναται να προσδιορίζεται μόνο σε συνάρτηση με την προβλεπόμενη στο Κράτος αυτό ελάχιστη διάρκεια εκπαιδεύσεως.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ
Άρθρο 8
1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 17, τα Κράτη μέλη υποδοχής φροντίζουν να αναγνωρίζεται στους υπηκόους των Κρατών μελών, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις των άρθρων 2, 4, 7 και 19, το δικαίωμα να κάνουν χρήση του νομίμου τίτλου εκπαιδεύσεώς τους, κατά το μέτρο που δεν είναι ταυτόσημος προς τον επαγγελματικό τίτλο, ενδεχομένως δε και της σχετικής συντμήσεως του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεώς τους στην γλώσσα του Κράτους αυτού. Τα Κράτη μέλη υποδοχής δύνανται να επιβάλλουν να συνοδεύεται ο τίτλος αυτός από το όνομα και τον τόπο όπου ευρίσκεται το εκπαιδευτικό ίδρυμα ή να αναφέρεται η εξεταστική επιτροπή που τον έχει χορηγήσει.
2. Αν ο τίτλος εκπαιδεύσεως του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως του ενδιαφερομένου συγχέεται στο Κράτος μέλος υποδοχής με τίτλο, ο οποίος απαιτεί στο Κράτος αυτό συμπληρωματική εκπαίδευση που δεν έχει αποκτηθεί από τον δικαιούχο, το εν λόγω Κράτος μέλος υποδοχής δύναται να επιβάλει στο δικαιούχο να χρησιμοποιεί τον τίτλο εκπαιδεύσεως του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως υπό κατάλληλη μορφή την οποία καθορίζει το Κράτος μέλος υποδοχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΡΟΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ Α. Ειδικές διατάξεις περί του δικαιώματος εγκαταστάσεως
Άρθρο 9
1. Το Κράτος μέλος υποδοχής που απαιτεί από τους υπηκόους του αποδείξεις ήθους ή εντιμότητος για την αρχική ανάληψη μιας από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1, δέχεται ως επαρκή απόδειξη, προκειμένου περί υπηκόων των άλλων Κρατών μελών, βεβαίωση χορηγουμένη από την αρμόδια αρχή του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως του ενδιαφερομένου, που να πιστοποιεί ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις ήθους ή εντιμότητος που απαιτούνται στο Κράτος μέλος αυτό για την ανάληψη της σχετικής δραστηριότητος.
2. Όταν το Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως δεν απαιτεί αποδείξεις ήθους ή εντιμότητος για την αρχική ανάληψη της σχετικής δραστηριότητος, το Κράτος μέλος υποδοχής δύναται να απαιτήσει από τους υπηκόους του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως απόσπασμα ποινικού μητρώου ή, ελλείψει τούτου, ισότιμο έγγραφο εκδιδόμενο από την αρμοδία αρχή του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως.
3. Αν το Κράτος μέλος υποδοχής γνωρίζει σοβαρά και συγκεκριμένα γεγονότα, τα οποία συνέβησαν εκτός της επικρατείας του προ της εγκαταστάσεως του ενδιαφερομένου στο Κράτος αυτό και δύνανται να έχουν συνέπειες στην ανάληψη της σχετικής δραστηριότητος, δύναται να ενημερώσει σχετικά το Κράτος μέλος της καταγωγής ή προελεύσεως.
Το Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως εξετάζει την ακρίβεια των γεγονότων κατά το μέτρο που δύνανται να έχουν συνέπειες στο Κράτος μέλος αυτό ως προς την ανάληψη της σχετικής δραστηριότητος. Οι αρχές του Κράτους αυτού αποφασίζουν οι ίδιες για την φύση και την έκταση των ερευνών που πρέπει να γίνουν, και ανακοινώνουν στο Κράτος μέλος υποδοχής τα συμπεράσματα που συνάγουν απ’ αυτά εν όψει των βεβαιώσεων ή εγγράφων που έχουν εκδώσει.
4. Τα Κράτη μέλη εξασφαλίζουν το απόρρητο των διαβιβαζομένων πληροφοριών.
Άρθρο 10
1. Όταν στο Κράτος μέλος υποδοχής ισχύουν νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις οι οποίες αφορούν την άσκηση μίας από τις αναφερόμενες στο άρθρο 1 δραστηριότητες και αναφέρονται στο ήθος ή στην εντιμότητα του ενδιαφερομένου, περιλαμβανομένων των διατάξεων που προβλέπουν πειθαρχικές κυρώσεις σε περίπτωση βαρέος επαγγελματικού παραπτώματος ή καταδίκης για ποινικό αδίκημα, το Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως διαβιβάζει στο Κράτος μέλος υποδοχής τις αναγκαίες πληροφορίες για τα μέτρα ή τις κυρώσεις επαγγελματικού ή διοικητικού χαρακτήρα που έχουν ληφθεί κατά του ενδιαφερομένου, καθώς και για τις ποινικές κυρώσεις που ενδιαφέρουν την άσκηση του επαγγέλματος στο Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως.
2. Αν το Κράτος μέλος υποδοχής γνωρίζει σοβαρά και συγκεκριμένα γεγονότα, τα οποία συνέβησαν προ της εγκαταστάσεως του ενδιαφερομένου σ’ αυτό το Κράτος εκτός της επικρατείας του και δύνανται να έχουν εντός αυτού συνέπειες στην άσκηση της σχετικής δραστηριότητος, δύναται να ενημερώσει σχετικά το Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως.
Το Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως ελέγχει την ακρίβεια των γεγονότων, κατά το μέτρο που δύνανται να έχουν στο Κράτος μέλος αυτό συνέπειες επί της ασκήσεως της σχετικής δραστηριότητος. Οι αρχές του Κράτους αυτού αποφασίζουν οι ίδιες για την φύση και την έκταση των ερευνών που πρέπει να διενεργηθούν και ανακοινώνουν στο Κράτος μέλος υποδοχής τα συμπεράσματα που συνάγουν απ’ αυτές εν όψει των πληροφοριών που έχουν μεταβιβάσει δυνάμει της παραγράφου 1.
3. Τα Κράτη μέλη εξασφαλίζουν το απόρρητο των διαβιβαζομένων πληροφοριών.
Άρθρο 11
Όταν το Κράτος μέλος υποδοχής απαιτεί από τους υπηκόους του, για την ανάληψη μίας από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 ή για την άσκηση αυτής, έγγραφο σχετικό με την σωματική ή ψυχική υγεία του ενδιαφερομένου το Κράτος αυτό δέχεται ως επαρκή την υποβολή του εγγράφου που ζητείται στο Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως.
Όταν το Κράτος μέλος καταγωγής ή προελεύσεως δεν απαιτεί τέτοιο έγγραφο για την ανάληψη της σχετικής δραστηριότητος ή για την άσκηση αυτής, το Κράτος μέλος υποδοχής δέχεται από τους υπηκόους του Κράτους μέλους καταγωγής ή προελεύσεως βεβαίωση χορηγούμενη από την αρμόδια αρχή του Κράτους αυτού η οποία να αντιστοιχεί στις βεβαιώσεις του Κράτους μέλους υποδοχής.
Άρθρο 12
Τα έγγραφα που αναφέρονται στα άρθρα 9, 10 και 11 δεν δύνανται να υποβληθούν μετά την πάροδο τριών μηνών από της ημερομηνίας εκδόσεώς τους.
Άρθρο 13
1. Η διαδικασία αποδοχής για την ανάκληση μίας από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1, σύμφωνα με τα άρθρα 9, 10 και 11, πρέπει να περατούται εντός συντομωτάτης προθεσμίας, το αργότερο δε εντός τριών μηνών από της υποβολής όλων των δικαιολογητικών υπό του ενδιαφερομένου, με την επιφύλαξη των καθυστερήσεων που δύνανται να προκύψουν από ενδεχόμενη προσφυγή μετά την λήξη της διαδικασίας αυτής.
2. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 και στο άρθρο 10 παράγραφος 2, η αίτηση περί επανεξετάσεως αναστέλλει την προθεσμία της παραγράφου 1.
Το Κράτος μέλος από το οποίο εζητήθησαν πληροφορίες διαβιβάζει την απάντησή του εντός τριών μηνών.
Το Κράτος μέλος υποδοχής συνεχίζει την προβλεπομένη στην παράγραφο 1 διαδικασία αμέσως μετά την λήψη της απαντήσεως ή από της λήξεως της προθεσμίας αυτής.
Άρθρο 14
Όταν Κράτος μέλος υποδοχής απαιτεί από τους υπηκόους του όρκο ή επίσημη δήλωση για την ανάληψη μίας από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 ή για την άσκηση αυτής και σε περίπτωση που ο τύπος του εν λόγω όρκου ή της εν λόγω δηλώσεως δεν δύναται να χρησιμοποιηθεί από τους υπηκόους των άλλων Κρατών μελών, το Κράτος μέλος υποδοχής μεριμνά ώστε να ευρίσκεται στην διάθεση των ενδιαφερομένων κατάλληλος και ισότιμος τύπος όρκου.
Β. Ειδικές διατάξεις περί της παροχής υπηρεσιών
Άρθρο 15
1. Όταν Κράτος μέλος απαιτεί από τους υπηκόους του, για την ανάληψη μίας από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 ή για την άσκηση αυτής, είτε άδεια είτε εγγραφή ή συμμετοχή ως μέλη σε επαγγελματική οργάνωση ή σύλλογο, το εν λόγω Κράτος μέλος απαλλάσσει της υποχρεώσεως αυτής τους υπηκόους των άλλων Κρατών μελών σε περίπτωση παροχής υπηρεσιών.
Ο δικαιούχος παρέχει υπηρεσίες με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, όπως και οι υπήκοοι του Κράτους μέλους υποδοχής- υπόκειται ιδίως στις πειθαρχικές διατάξεις επαγγελματικού ή διοικητικού χαρακτήρος που εφαρμόζονται στο Κράτος μέλος αυτό.
Για τον σκοπό αυτόν εκτός από τη δήλωση περί παροχής υπηρεσιών, που αναφέρεται στην παράγραφο 2, τα Κράτη μέλη δύνανται, προκειμένου να επιτρέψουν την εφαρμογή των πειθαρχικών διατάξεων που ισχύουν στην επικράτειά τους να προβλέψουν προσωρινή αυτόματη εγγραφή ή ένταξη pro forma σε επαγγελματική οργάνωση ή σύλλογο ή σε μητρώο υπό την προϋπόθεση ότι η εγγραφή αυτή δεν καθυστερεί ή δεν περιπλέκει με οποιοδήποτε τρόπο την παροχή υπηρεσιών και δεν συνεπάγεται συμπληρωματικά έξοδα για τον παρέχοντα τις υπηρεσίες.
Όταν το Κράτος μέλος υποδοχής λαμβάνει μέτρα κατ’ εφαρμογή του δευτέρου εδαφίου ή περιέρχονται εις γνώση του γεγονότα που αντίκεινται στις προαναφερθείσες διατάξεις, ενημερώνει αμέσως περί αυτού το Κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένος ο δικαιούχος.
2. Το Κράτος μέλος υποδοχής δύναται να επιβάλει στους δικαιούχους την υποχρέωση υποβολής στις αρμόδιες αρχές προηγούμενης δηλώσεως σχετικά με την παροχή των υπηρεσιών τους, σε περίπτωση κατά την οποία η εκτέλεση της παροχής αυτής συνεπάγεται προσωρινή διαμονή στην επικράτειά του.
Σε επείγουσες περιπτώσεις η δήλωση αυτή δύναται να γίνει εντός της συντομώτερης δυνατής προθεσμίας μετά την παροχή των υπηρεσιών.
3. Κατ’ εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2 το Κράτος μέλος της υποδοχής δύναται να απαιτήσει από το δικαιούχο ένα ή περισσότερα έγγραφα που να περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ενδείξεις:
– την δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 2,
– βεβαίωση που να πιστοποιεί ότι ο δικαιούχος ασκεί νόμιμα τις σχετικές δραστηριότητες στο Κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένος,
– βεβαίωση ότι ο δικαιούχος διαθέτει το ή τα διπλώματα, πιστοποιητικά ή άλλους τίτλους που απαιτούνται για την παροχή των σχετικών υπηρεσιών και αναφέρονται στην παρούσα οδηγία.
4. Το ή τα έγγραφα που προβλέπονται στην παράγραφο 3 δεν δύνανται να υποβληθούν μετά την πάροδο δώδεκα μηνών από της ημερομηνίας εκδόσεώς τους.
5. Όταν Κράτος μέλος αφαιρεί, εν όλω ή εν μέρει, προσωρινά ή οριστικά από υπήκοό του ή από υπήκοο άλλου Κράτους μέλους εγκατεστημένο στην επικράτειά του το δικαίωμα να ασκεί μία από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1, μεριμνά, κατά περίπτωση, για την προσωρινή ή οριστική ανάκληση της βεβαιώσεως που αναφέρεται στην παράγραφο 3 περίπτωση δεύτερη.
Άρθρο 16
Όταν, σε Κράτος μέλος υποδοχής, η ρύθμιση με ασφαλιστικούς οργανισμούς των λογαριασμών που αναφέρονται σε παρεχόμενες υπηρεσίες υπέρ των κοινωνικά ασφαλισμένων, προϋποθέτει εγγραφή σε οργανισμό κοινωνικής ασφαλίσεως δημοσίου δικαίου, το εν λόγω Κράτος μέλος, σε περίπτωση παροχής υπηρεσιών που συνεπάγονται μετακίνηση του δικαιούχου, απαλλάσσει της υποχρεώσεως αυτής τους υπηκόους των Κρατών μελών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο Κράτος μέλος.
Σε όλες τις περιπτώσεις παροχής υπηρεσιών που συνεπάγονται την μετακίνηση του δικαιούχου, το Κράτος μέλος υποδοχής δύναται να απαιτήσει από τον δικαιούχο να ενημερώνει προηγουμένως ή, σε επείγουσες περιπτώσεις μεταγενεστέρως, τον εν λόγω οργανισμό περί της παροχής των υπηρεσιών του.
Γ. Κοινές διατάξεις περί του δικαιώματος εγκαταστάσεως και περί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών
Άρθρο 17
1. Όταν, σε ένα Κράτος μέλος υποδοχής, η χρήση του επαγγελματικού τίτλου η οποία σχετίζεται με μία από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1, ρυθμίζονται νομοθετικά, οι υπήκοοι των άλλων Κρατών μελών, οι οποίοι πληρούν τις προβλεπόμενες στο άρθρο 2, στο άρθρο 7 παράγραφος 1 και στο άρθρο 19 προϋποθέσεις δύνανται να φέρουν τον επαγγελματικό τίτλο του Κράτους μέλους υποδοχής, ο οποίος αντιστοιχεί στο Κράτος αυτό, στις εν λόγω προϋποθέσεις εκπαιδεύσεως και κάνουν χρήση της συντμήσεώς του.
2. Η παράγραφος 1 ισχύει επίσης για την χρήση του τίτλου ειδικευμένου οδοντιάτρου από εκείνους, οι οποίοι πληρούν τις προβλεπόμενες στο άρθρο 4 και στο άρθρο 7 παράγραφος 2 αντιστοίχως προϋποθέσεις.
Άρθρο 18
1. Τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα που είναι αναγκαία ώστε να παρέχεται η δυνατότης στους δικαιούχους να ενημερώνονται περί της υγειονομικής και κοινωνικής νομοθεσίας, καθώς και, κατά περίπτωση, περί της επαγγελματικής δεοντολογίας που ισχύει στο Κράτος μέλος υποδοχής.
Για τον σκοπό αυτόν, δύνανται να συνιστούν υπηρεσίες ενημερώσεως, από τις οποίες οι δικαιούχοι δύνανται να λαμβάνουν τις αναγκαίες πληροφορίες. Σε περίπτωση εγκαταστάσεως, τα Κράτη μέλη υποδοχής δύνανται να υποχρεώνουν τους δικαιούχους να έρχονται σε επαφή με τις υπηρεσίες αυτές.
2. Τα Κράτη μέλη δύνανται να συστήσουν τις αναφερόμενες στην παράγραφο 1 υπηρεσίες, δίπλα σε αρμόδιες αρχές ή οργανισμούς, που ορίζουν, εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο άρθρο 24 παράγραφος 1.
3. Τα Κράτη μέλη ενεργούν έτσι ώστε, εφ’ όσον παραστεί ανάγκη, να αποκτούν οι δικαιούχοι, προς το συμφέρον τους και προς το συμφέρον των ασθενών τους, τις γλωσσικές εκείνες γνώσεις που είναι αναγκαίες για την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητος στο Κράτος μέλος υποδοχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Άρθρο 19
Από την στιγμή που η Ιταλία θα λάβει τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί προς την παρούσα οδηγία, τα Κράτη μέλη αναγνωρίζουν για την άσκηση των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 1 της παρούσης οδηγίας, τα διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλους τίτλους ιατρού, οι οποίοι έχουν εκδοθεί στην Ιταλία σε πρόσωπα που άρχισαν τις πανεπιστημιακές τους σπουδές στην ιατρική το αργότερο δέκα οκτώ μήνες μετά την κοινοποίηση της παρούσης οδηγίας, εφ’ όσον συνοδεύονται από βεβαίωση που παρέχεται από τις αρμόδιες Ιταλικές αρχές, η οποία πιστοποιεί ότι τα πρόσωπα αυτά έχουν ασχοληθεί, στην Ιταλία, πραγματικά και νόμιμα και κυρίως με τις δραστηριότητες που προβλέπονται στο άρθρο 5 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ, τουλάχιστον επί τρία συνεχή έτη κατά την διάρκεια των πέντε ετών προ της χορηγήσεως της βεβαιώσεως και ότι τα πρόσωπα αυτά έχουν άδεια ασκήσεως των δραστηριοτήτων αυτών με τους ιδίους όρους αυτών που χρησιμοποιούν το δίπλωμα, πιστοποιητικό ή άλλο τίτλο που αναφέρεται στο άρθρο 3 στ της παρούσης οδηγίας.
Απαλλάσσονται από την απαίτηση της τριετούς πρακτικής η οποία αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, τα πρόσωπα, τα οποία επεράτωσαν με επιτυχία σπουδές τουλάχιστον τριών ετών που βεβαιώνονται από τις αρμόδιες αρχές σαν ισότιμες με την εκπαίδευση, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 1 της οδηγίας 78/687/ΕΟΚ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 20
Τα Κράτη μέλη, τα οποία απαιτούν από τους δικούς τους υπηκόους την πραγματοποίηση προπαρασκευαστικής ασκήσεως, προκειμένου να αποκτήσουν την δυνατότητα να συμβάλλονται ως οδοντίατροι ασφαλιστικού ταμείου, δύνανται να επιβάλουν για μία περίοδο οκτώ ετών από της κοινοποιήσεως της παρούσης οδηγίας την ίδια υποχρέωση στους υπηκόους των άλλων Κρατών μελών. Η διάρκεια της πρακτικής ασκήσεως πάντως δεν δύναται να υπερβαίνει τους έξη μήνες.
Άρθρο 21
Το Κράτος μέλος υποδοχής δύναται, σε περίπτωση δικαιολογημένων αμφιβολιών, να απαιτήσει από τις αρμόδιες αρχές άλλου Κράτους μέλους την βεβαίωση της γνησιότητος των διπλωμάτων, πιστοποιητικών ή άλλων τίτλων που έχουν εκδοθεί στο τελευταίο αυτό Κράτος μέλος και που αναφέρονται στα κεφάλαια II, III και IV, καθώς και την βεβαίωση του γεγονότος, ότι ο δικαιούχος πληροί όλες τις προβλεπόμενες από την οδηγία 78/687/ΕΟΚ προϋποθέσεις εκπαιδεύσεως.
Άρθρο 22
Τα Κράτη μέλη ορίζουν, εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο άρθρο 24 παράγραφος 1, τις αρχές και τους οργανισμούς που είναι αρμόδιες να χορηγούν ή να δέχονται διπλώματα, πιστοποιητικά και άλλους τίτλους, καθώς και τα προβλεπόμενα στην παρούσα οδηγία έγγραφα ή πληροφορίες, ενημερώνουν δε αμέσως περί αυτού τα άλλα Κράτη μέλη και την Επιτροπή.
Άρθρο 23
Η παρούσα οδηγία ισχύει επίσης για τους υπηκόους των Κρατών μελών, οι οποίοι σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68, ασκούν ή θα ασκήσουν ως μισθωτοί μία από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1.
Άρθρο 24
1. Τα Κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα που είναι αναγκαία για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία εντός δέκα οκτώ μηνών από της κοινοποιήσεώς της και ενημερώνουν αμέσως περί αυτού την Επιτροπή. Η Ιταλία πάντως λαμβάνει τα μέτρα αυτά εντός προθεσμίας όχι μεγαλυτέρας των 6 ετών και εν πάση περιπτώσει εντός του χρόνου, κατά τον οποίον λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για τη συμμόρφωσή της με την οδηγία 78/687/ΕΟΚ.
2. Τα Κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις σημαντικές διατάξεις εσωτερικού δικαίου που εκδίδουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.
Άρθρο 25
Αν κατά την εφαρμογή της παρούσης οδηγίας παρουσιάζονται σε ορισμένους τομείς μείζονες δυσχέρειες για ένα Κράτος μέλος, η Επιτροπή εξετάζει τις δυσχέρειες αυτές σε συνεργασία με το εν λόγω Κράτος και λαμβάνει την γνώμη της Επιτροπής Ανωτέρων Υπαλλήλων επί της Δημοσίας Υγείας που συνιστάται με την απόφαση 75/365/ΕΟΚ(5), όπως τροποποιήθηκε τελικώς από την απόφαση 78/689/ΕΟΚ(6).
Εφ’ όσον παραστεί ανάγκη η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο τις κατάλληλες προτάσεις.
Άρθρο 26
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη μέλη.
Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 25 Ιουλίου 1978.
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
K. von DOHNANYI
(1) ΕΕ αριθ. Α 101 της 4.8.1970, σ. 19.
(2) ΕΕ αριθ. Α 36 της 28.3.1970, σ. 17.
(3) ΕΕ αριθ. Ν 233 της 24.8.1978, σ. 10.
(4) ΕΕ αριθ. Ν 257 της 19.10.1968, σ. 2.
(5) ΕΕ αριθ. Ν 167 της 30.6.1975, σ. 19.
(6) ΕΕ αριθ. Ν 167 της 24.8.1978, σ. 17.